Op 11 februari 2022 was de eerste aflevering van De Prijsknaller te zien op NPO3. In dit programma gaan Ersin Kiris en Eva Kleven op zoek naar de werkelijke kosten achter producten die voor bodemprijzen worden gekocht. Tijdens deze eerste aflevering werd ‘fast fashion’ behandeld.
Met fast fashion wordt verwezen naar een consumptiecultuur waarin de consument vaak en veel goedkope kleding koopt die slechts korte tijd gedragen wordt. Kleding als wegwerpproduct dus. Tegenwoordig bestaat het grootste gedeelde van de aangeboden kleding in winkels uit fast fashion.
Gemiddeld hebben wij in Nederland 173 (!) kledingstukken in de kast hangen, waarbij we er zo’n 50 helemaal niet dragen. Maar kleding in de prullenbak gooien, dat doen we niet graag. Daarom gooien we kleding die we zelf niet meer dragen massaal in de welbekende kledingbakken van het Leger des Heils, vanuit de gedachte dat onze kleding nog een tweede leven krijgt.
In principe natuurlijk allemaal goed bedoeld en bij kwalitatief goede kleding, ook nog eens heel nuttig. Echter is fast fashion niet voor niets zo goedkoop. De kwaliteit is doorgaans slecht en de levensduur kort. Fast fashion is dus helemaal niet gemaakt voor een tweede, derde of vierde leven.
In de aflevering van De Prijsknaller is te zien dat een gedeelte van de ingezamelde kleding (het gedeelte dat in Nederland niet nodig is), wordt doorverkocht aan sorteerbedrijven. Deze bedrijven verkopen de kleding door, vaak in eerste instantie aan landen als Polen. Wat daar niet verkocht kan worden, wordt naar Afrika verscheept. Eenmaal daar aangekomen, wordt de kleding in enorme balen ‘blind’ verkocht aan markthandelaren die op de tweedehands markt deze kleding weer proberen door te verkopen. Echter doordat zo’n groot gedeelte van onze kleding uit ‘fast fashion’ bestaat, blijkt zo’n 40% van de kleding die wordt aangekocht, onbruikbaar.
Dit is niet alleen erg voor de markthandelaren die blind kopen en dus pas weten wat ze hebben gekocht zodra er betaald is, maar deze kleding belandt ook nog eens direct op de Afrikaanse afvalberg. In de aflevering is te zien hoe zo’n afvalberg er in Ghana uitziet. Het zijn heftige beelden van enorme bergen textiel op stranden en aan de randen van woonwijken. Ghana heeft net als veel andere Afrikaanse landen geen goed afvalverwerkingssysteem en het laatste wat zij kunnen gebruiken, is ons Nederlandse afval.
Deze aflevering was voor mij een eye-opener. Kleding is een belangrijke levensbehoefte en zou geen wegwerpproduct moeten zijn. Ik ga voortaan in ieder geval wat beter nadenken of ik zo’n goedkope trui of broek echt nodig heb. Goedkoop is in dit geval op meerdere fronten duurkoop!
Wil jij je kledingkast opruimen en samen zoeken naar duurzame oplossingen voor de kleding die je weg doet? Neem dan contact met me op voor een vrijblijvende kennismaking.